صبا دهقانپور؛ مهدی مجیدی
چکیده
شبکۀ بیسیم ناحیۀ بدن یکی از موارد کاربردی اینترنت اشیا در حوزۀ سلامت است. این شبکه توانایی نظارت بر پارامترهای فیزیولوژیکی بدن انسان را دارد. در این مقاله، مسئلۀ بهینهسازی دوهدفی طراحی شده است ...
بیشتر
شبکۀ بیسیم ناحیۀ بدن یکی از موارد کاربردی اینترنت اشیا در حوزۀ سلامت است. این شبکه توانایی نظارت بر پارامترهای فیزیولوژیکی بدن انسان را دارد. در این مقاله، مسئلۀ بهینهسازی دوهدفی طراحی شده است تا گذردهی مجموع و انرژی بیسیم انتقالی بهصورت همزمان بیشینه شوند. شبکه یک سطحی مدنظر شامل حسگرهای سطحی، کاشتنی و یک گره هماهنگکننده است. تمام این حسگرها دارای قابلیت برداشت انرژی از بدن و از سیگنال فرکانس رادیوییاند. برای حسگر کاشتنی به علت حساسبودن بافتهای داخلی، قید دما در نظر گرفته میشود. هر یک از حسگرها دادههای فیزیولوژیکی را با توجه به برنامهریزی زمانی حاصل از حلّ مسئلۀ بهینهسازی، در فراسو برای گره هماهنگکننده ارسال میکنند. در فروسو در ابتدای هر فریم، هماهنگکننده یک سیگنال راهنما برای انتقال انرژی بیسیم و تخمین کانال در حسگر ارسال میکند. از یک ساختار شبکۀ عصبی بازگشتی استفاده شد تا یک گام زمانی جلوتر کانال پیشبینی شود. سپس با کمک درونیابی، بهره کانال همۀ شیارهای زمانی یک فریم را تخمین زده و برنامهریزی زمانی دسترسی حسگرها به کانال بهبود داده میشود. نتایج شبیهسازی، بهبود بهینهسازی تابع هدف و برنامهریزی زمانی با روش پیشنهادشده را نشان میدهد.