زهرا شیرمحمدی؛ مجتبی فرمانی؛ هادی زمانی سبزی
چکیده
اشکال نرم، یکی از مهمترین چالشهایی است که قابلیت اطمینان یک سیستم مبتنی بر شبکههای برتراشه را به مخاطره میاندازد. این اشکال بهطور عمده در میانگیرهای شبکههای برتراشه رخ میدهد. نظر به اینکه ...
بیشتر
اشکال نرم، یکی از مهمترین چالشهایی است که قابلیت اطمینان یک سیستم مبتنی بر شبکههای برتراشه را به مخاطره میاندازد. این اشکال بهطور عمده در میانگیرهای شبکههای برتراشه رخ میدهد. نظر به اینکه این میانگیرها بین 50 تا 90 درصد از مساحت راهگزینها را تشکیل میدهند، احتمال بروز اشکال نرم، بالا است. افزایش مستمر فشردگی تراشهها (از 130 نانومتر به 22 نانومتر) موجب شده است نرخ رخداد اشکال تک - رخداد واژگونی 6 تا 7 برابر شود. همچنین، کوچکتر شدن اندازۀ فناوری نیز موجب شده است احتمال تبدیل اشکالات تک - رخداد واژگونی به چند -رخداد واژگونی افزایش یابد؛ به گونهای که پیشبینی میشود بیشتر اشکالات نرم در سال 2021 از نوع چند - رخداد واژگونی باشند. بسیاری از روشهای مختلف اجتناب و تحملپذیری اشکال نرم، توانایی مقابله با اشکال چند - رخداد را به علت الگوهای مختلف اینگونه اشکالات ندارند. همچنین با افزایش فناوری، اشکال همشنوایی مابین سیمها درحال افزایش است. هدف این مقاله، ارائۀ روشی است که ضمن بهبود روشهای تحملپذیری اشکال تک - رخداد واژگونی در میانگیرها، به تحمل اشکال چند - رخداد واژگونی و همشنوایی نیز قادر باشند. این روش، فلیت الویتدار نام دارد. با توجه به میزان اهمیت متفاوت فلیتها، رویکردهای در نظر گرفته شده برای مقابله با خطاها در فلیتهای سرآیند و دیگر فلیتها نظیر فلیتهای داده، متفاوت است؛ به این صورت که روش در نظر گرفته شده برای مقابله با خطای فلیت سرآیند، مبتنی بر برگبرگ گذاری است. برای تشخیص خطای فلیتهای داده نیز از ترکیب روشهای کدینگ و کدگذاری اجتناب از همشنوایی استفاده شده است. در نتایج ارزیابی کارایی و سختافزاری، بهبود روش پیشنهادی نسبت به روشهای موجود نشان داده شده است.