زهره طالبی؛ علی محمد لطیف
دوره 5، شماره 2 ، تیر 1393، ، صفحه 69-78
چکیده
تصویر دیجیتال به دلیل ماهیت خاص خود دارای الگوریتم‌های رمزنگاری ویژه می‌باشد. در اکثر روش‌های رمزنگاری تصویر، از یک دنباله ریاضی برای درهم‌ریزی تصویر استفاده می‌شود. دنباله‌های ریاضی استفاده شده ...
بیشتر
تصویر دیجیتال به دلیل ماهیت خاص خود دارای الگوریتم‌های رمزنگاری ویژه می‌باشد. در اکثر روش‌های رمزنگاری تصویر، از یک دنباله ریاضی برای درهم‌ریزی تصویر استفاده می‌شود. دنباله‌های ریاضی استفاده شده تاکنون، یک رابطهی بازگشتی هستند که دارای یک مجموعه ضرایب بوده و با تغییر ضرایب، دنباله‌های عددی مختلفی را میتوان تولید کرد. میزان درهم-ریزی تصویر توسط هر دنباله با معیارهای ارزیابی استانداردی محاسبه می‌شود. به دلیل پیچیدگی سیستم رمزنگاری تصویر و عدم وجود رابطهی مشخص ضرایب دنباله با معیارهای ارزیابی، انتخاب ضرایب مناسب دنباله به آسانی امکانپذیر نیست. در این مقاله ضرایب رابطهی بازگشتی توسط الگوریتم ژنتیک با در نظر گرفتن یک فرم عمومی برای رابطه بازگشتی و تعریف تابع برازندگی مناسب محاسبه میشوند به گونهای که دنبالهی یافته شده کارایی مطلوبی برای رمزنگاری تصویر داشته باشد. آزمایشها نشان میدهد دنبالهی به دست آمده از الگوریتم ژنتیک نسبت به ضرایب تعدادی از روشها نتایج رضایتبخشتری از خود نشان میدهد.
